Saatlik iznin yıllık izinden düşülmesine yönelik düzenleme Danıştay'dan döndü

Türkiye İstatistik Kurumu İzin Yönergesi ile “Zorunlu hallerde, kadrolu ve geçici personele idari izin verilebilir. İdari izinlerin toplamı sekiz saati bulması halinde bir gün olarak yıllık izinden düşülür.” düzenlemesi getirilmiştir.

657 Sayılı Kanun’da yıllık izin ve mazeret süreleri ile bu izinlerin ne şekilde kullanılacağına ilişkin hükümler yer almakta olup, yıllık izinlerin saatlik kullanımına ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmaması sebebiyle iptal davası açılmıştır.

Danıştay 12. Dairesi 12.03.2019 tarih, 2018/4539 E. ve 2019/1783 K. sayılı kararı ile, “… izin kullanılabilecek hallerin Kanunda ve Bakanlar Kurulu Kararında belirtilmiş olduğu, saatlik izin düzenlemesinin sadece süt izni kullanımında söz konusu olduğu, hangi izinlerin diğer izinlerden düşülebileceğinin açıkça belirtilmiş olduğu, memurlara ve geçici personele tanınan bir hak olmayan saatlik (idari) iznin, toplanarak yıllık izinden düşülmesine imkan tanıyan bir düzenlemenin bulunmadığı” gerekçesi ile dava konusu 25.02.2014 tarihli ve 295 Sayılı Olur ile yürürlüğe giren Türkiye İstatistik Kurumu İzin Yönergesinin 26. maddesinin “İdari izinlerin toplamı sekiz saati bulması halinde bir gün olarak yıllık izinden düşülür” şeklindeki ikinci cümlenin İPTALİNE karar verilmiştir.

Danıştay 12. Dairesinin vermiş olduğu bu karara yapılan itirazı inceleyen Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu, yapılan itirazı reddetmiştir. Böylece, saatlik izinlerin yıllık izinlerden düşülmesi yönündeki düzenlemeyi iptal eden karar kesinleşmiş oldu. 

T.C.

DANIŞTAY

İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU

Esas No: 2019/2847

Karar No : 2020/1945

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu Istom: 25/02/2014 tarih vo 295 sayılı Olur ile yürürlüce giren Türkiye İstatistik Kurumu İzin Yönergesinin. “Zorunlu hallerde, kadrolu vo geçici personele idari izin verilebilir. İdari izinlerin toplamı sekiz saati bulması halinde bir gün olarak yıllık izinden düşülür." düzenlemesine yor veren 26. maddesinin iptali istenilmiştir.

Daire kararının özeti: Danıştay Onikinci Dairesinin 12/03/2019 tarih vo E:2018/4539. K:2019/1783 sayılı kararıyla;

Dava 26. maddesinin tamamının iptali istemiyle açılmış ise do; maddenin sadece ikinci cümlesi davacının menfaatini ihlal ettiğinden, dava konusu istemin maddenin ikinci cümlesi ile sınırlı olarak inceleneceği.

Devlet Memurları Kanununun 23..102..103. ve 104. maddolorindo sayılan izin halleri arasında “saatlik izin’ ya da 'idari izin’ diye adlandırılan bir izin türüne yer verilmediği.

657 sayılı Kanun ve ilgili diğor mevzuatta yor alan düzenlemeler çorçovosindo. izinli olunmayan günlerde memurun mesai saatleri içerisinde görevi başında olamayacağı hallerin (görov sebebiyle aynlış halleri hariç), süt izni kullanımı vo hastalık sebebiyle tabip ya da sağlık kuruluşlarına gitme hali ile sınırlı tutulduğu.

Devlet Memurları Kanununun, bu hallor dışında memurun görevi başında olmasını öngören bir düzenlemeye gittiği vo mesai saatleri İçerisinde görevi başında bulunmayan memur hakkında disiplin cezası uygulanmasını öngördüğü.

Bu durumun doğurduğu sakıncaları gidermek için uygulamada, memurlara mesai saatleri içinde saatlik izin verildiği, davalı idarenin uygulamadaki bu izni, dava konusu Yönerge ile mevzuata aktardığı ve saatlik izni, idari izin olarak isimlendirdiği.

Yıllık izin uygulamasında “gün" esası benimsenirken, mazeret izni uygulamalarında kullanılacak iznin türüne göre “gün* ya da “hafta* olarak izin kullandırılmasının öngörüldüğü, mazeret izni kapsamında değerlendirilen süt izninin ise “saat" esasına göre belirlendiği. 

Dava konusu düzenleme, memurlar yanında davalı idare emrinde görev yapan geçiâ personeli de kapsadığından, konuya geçici personel açısından da bakılması gerektiği.

657 sayılı Kanunun 4/C maddesinde geçici personelin, bir yıldan az süreli veya mevsimlik hizmet olduğuna Devlet Personel Başkanlığının ve Maliye Bakanlığının görüşüne dayanılarak Bakanlar Kurulunca karar verilen görevlerde vo belirtilen ücret ve adet sınırları içinde sözleşme ile çalıştırılan ve işçi sayılmayan kimseler olarak tanımlandığı.

657 sayılı Kanundaki bu hükme dayanılarak her yıl Bakanlar Kurulunca, kamu kurum ve kuruluşlarındaki geçici mahiyetteki işleri yürütmek üzere kurumu, adedi ve sözleşme süresi belirtilen belli sayıdaki kişinin o yıl için geçici personel olarak sözleşmeli çalıştırılmasına ilişkin usul ve esasların yayımlandığı.

Bu kapsamda. Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe konulan ve 2014 yılma ilişkin usul ve esaslar olan "Kamu Kurum ve Kuruluşlarındaki Geçici Mahiyetteki İşleri Yürütmek Üzere Geçici Personel İstihdamı ve Bu Personele ödenecek Ücretler Hakkında Kararda ’ Devlet memurlarına koşut biçimde, sözleşmeli personelin yıllık izin uygulamasında "gün* esasının benimsendiği, mazeret izni uygulamalarında ise kullanılacak iznin türüne göre "gün* ya da "hafta* olarak izin kullandırılmasının öngörüldüğü, mazeret izni kapsamında değerlendirilen süt izninin ise "saat* esasına göre belirlendiği,

Buna göre, izin kullanılabilecek hallerin Kanunda vo Bakanlar Kurulu Kararında belirtilmiş olduğu, saatlik izin düzenlemesinin sadece süt izni kullanımında söz konusu olduğu, hangi izinlerin diğer izinlerden düşülebileceğinin açıkça belirtilmiş olduğu, memurlara ve geçici personele tanınan bir hak olmayan saatlik (idari) izinin, toplanarak yıllık izinden düşülebilmesine imkan tanıyan bir düzenlemenin bulunmadığı.

Kanunda ve Bakanlar Kurulu Kararında, yıllık izinden düşülebilecek sûrelerin tahdidi biçimde sayılmış olması karşısında, alt derece bir düzenleme olan Yönerge ile yıllık izinden düşülebilecek sürelerin genişletilerek saatlik (idari) iznin do bu sürelere eklenebilmesine, normlar hiyerarşisi kuralı uyarınca hukuken imkan bulunmadığından dava konusu düzenlemede hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu düzenlemenin iptaline karar venlmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idaro tarafından. 657 sayılı Kanunda ve 20/12/2013 tarih ve 2013/5758 sayılı Bakanlar Kurulu kararında. Devlet memurları vo geçici personel için idari izin ile ilgili bir düzenleme bulunmadığı, ancak uygulamada kamu kurumlannda çalışan personelin saatlik izinlere ihtiyacı olduğu ve bu ihtiyacın da amirlerince karşılanmaya çalışıldığı, davalı kurumun üniversitelerden yeni mezun olmuş genç bir personel profili olduğu, yüksek lisans, doktora gibi sebeplerle izin talebinde bulunulduğu, kısa süreli ve devamlı olan bu taleplerin do mevzuatta bir karşılığı bulunmaması sebebiyle kurum yöneticilerinin zor durumda kaldığı, karşılıksız izinli sayılması gibi bir durumun da çalışma barışı adına addı sıkıntılara noden olacağı, çalışma barışının sağlanması, personel arasında adil, eşit ve hakkaniyetli bir uygulamanın sağlanması amacıyla dava konusu Yönergenin yürürlüğe konulduğu, iptali istenilen madde ile idari izinlerin kullanımına ilişkin genel bir uygulama getirildiği ve mazeret İzinlerinin ortadan kaldırılmadığı, aksine saatlik izne ihtiyacı olan personelin ihtiyaçlarına cevap verildiği, bu sebeple dava konusu düzenlemede Anayasa ve kanuna aykırılık bulunmadığı, kaldı ki ilgili hükmün 03/10/2014 tanhinde Yönergeden çıkarıldığı, davanın konusuz kaldığı, bu nedenle kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ZÜLEYHA BAKIR DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire karanntn onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca. Tetkik Hâkiminin açıklamalan dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan;

*a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması.

Hukuka aykırı karar verilmesi.

Usul hükümlerinin uygulanmasında karan etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle:

Davalı idarenin temyiz isteminin reddine.

Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptaline ilişkin Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 12/03/2019 tarih ve E:2018/4539, K:2019/1783 sayılı kararının ONANMASINA,

Kesin olarak. 22/10/2020 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.