Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü'nde 4/C'li olarak görev yapan personelin doğum izni bittikten sonra 22 ay süreyle ücretsiz izne ayrılma talebiyle idareye yaptığı başvurunun; 657 sayılı Yasa'nın 4/C maddesine göre sözleşmeli olarak çalışan personele ilişkin mevzuatta doğum nedeniyle ücretsiz izin verilmesine ilişkin bir düzenleme bulunmadığından bahisle reddedilmesi üzerine ilgili idare aleyhine dava açılmıştır. Açılan davaya bakan mahkeme, Anayasa ve uluslar arası hukuk normlarına aykırılığı sebebiyle idarenin işleminin yürütmesinin durdurulmasına karar vermiştir.

T.C.

 DİYARBAKIR

1.İDARE MAHKEMESİ

ESAS NO : 2017/2860

YÜRÜTMENİN DURDURULMASINI

İSTEYEN (DAVACI): ……….. SENDİKASI

VEKİLİ                                             : AV. …………

                                                            Kocatepe Mahallesi Bayındır Sokak No:50/7 Kızılay- Çankaya/ANKARA

KARŞI TARAF (DAVALI)           : DEVLET SU İŞLERİ GENEL MÜDÜRLÜĞÜ

VEKİLİ                                          : AV. ………

                                                               DSİ 10. Bölge Müdürlüğü/DİYARBAKIR

İSTEMİN ÖZETİ                       : Davacının 16/05/2017 tarihinde doğum yapması nedeniyle analık izin bitim tarihi olan 23.10.2017 tarihinden itibaren 22 ay süreyle ücretsiz izne ayrılma talebinin reddine ilişkin 09.08.2017 tarih ve 91255868-900-548959 sayılı işlemin; 4/C'li personelin sürekli kamu hizmeti ifa ettiği, sözleşmesinde yazan ücretler dışında hiçbir parasal ve özlük hakkının verilemeyeceğinin kabul edilmesinin mümkün olmadığı, doğum sonrası ücretsiz izin hakkından 4/C'li personelin de yararlandırılması gerektiği, ayrıca davacının bebeğinin prematüre doğduğu ve anne bakımına muhtaç olduğu ileri sürülerek yürütmesinin durdurulması ve iptali istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ             : Usule ilişkin olarak; davanın süresi içerisinde açılmadığı ve davaya bakmaya Ankara İdare Mahkemelerinin yetkili olduğu, esasa ilişkin olarak ise; davacının 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C maddesine göre sözleşmeli personel olarak görev yaptığı, 2014/7140 sayılı Bakanlar Kurulu kararında söz konusu personellere ücretsiz izin verilmesi hakkında bir düzenleme yapılmadığı, bu nedenle davacıya ücretsiz izin verilemeyeceği yönünde tesis edilen dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu belirtilerek yürütmenin durdurulması isteminin ve davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Diyarbakır 1. İdare Mahkemesi'nce, davalı idarenin savunması ve ara kararına cevap alındıktan sonra incelenmesine karar verilen yürütmenin durdurulması istemi, savunma ve ara kararına cevabın geldiği görülmekle yeniden incelenerek gereği görüşüldü.

...

Uyuşmazlığa konu olayda; davalı idare tarafından, davacının 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C maddesine göre sözleşmeli personel olarak görev yaptığı, 2014/7140 sayılı Bakanlar Kurulu kararında söz konusu personellere ücretsiz izin verilmesi hakkında bir düzenleme yapılmadığı, bu nedenle davacıya ücretsiz izin verilemeyeceği ve dava konusu işlemin bu nedenle hukuka uygun olduğu ileri sürülmekte ise de; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C bendinde tanımı yapılan ve kamu görevlilerinin istihdam biçimleri arasında sayılan geçici personelin de anılan Yasa uyarınca genel anlamda kamu görevlisi olduğu açık olup, Anayasa'nın 128.maddesi ile memurların ve diğer kamu görevlilerinin nitelikleri, atanmaları, görev ve yetkileri, hakları ve yükümlülükleri, aylık ve ödenekleri ve diğer özlük işlerinin kanunla düzenleneceğinin hükme bağlandığı, yine Anayasa'nın Devletin amaç ve görevlerini düzenleyen 5.maddesi ile kanun önünde eşitliği düzenleyen 10.maddesi ve Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası anlaşmalar dikkate alındığında, genel anlamda kamu görevlisi olan ve kamu hizmeti yürüten geçici personelin de 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 104. ve 108.maddelerinde yer alan doğum izinlerinden faydalanması gerektiği tartışmasızdır.

Diğer taraftan, Anayasa'nın Kanun önünde eşitlik ilkesinin aynı statüde yer alan kişiler bakımından geçerli olduğu, farklı statüde yer alanlara aynı hakların tanınamayacağı açık olmakla birlikte, doğum süreci ve annelik durumu ile yeni doğan bir bebeğin insan olmak temelindeki haklarının kamu görevlileri arasında statü farkına endekslenemeyeceği, Anayasa'nın 49.maddesinde ifade edilen Devletin, çalışanların hayat seviyesini yükseltmek, çalışma hayatını geliştirmek için çalışanları ve işsizleri korumak, çalışmayı desteklemek, işsizliği önlemeye elverişli ekonomik bir ortam yaratmak ve çalışma barışını sağlamak için gerekli tedbirleri alacağına ilişkin düzenleme ve kadın istihdamının Devletin sosyal, kültürel ve ekonomik gelişmesindeki yeri dikkate alındığında, kamuda yer alan istihdam biçimlerinden biri olan geçici personelin 657 sayılı Yasa'nın tanıdığı ücretsiz doğum izninden faydalanamayacağına ilişkin düzenlemenin temel insan haklarına, eşitlik ilkesine uygun olmadığı açıktır.

Bu veriler ışığında, DSİ 10. Bölge Müdürlüğü emrinde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4/C maddesi kapsamında sözleşmeli personel olarak görev yapan davacının, doğum nedeniyle ücretsiz izne ayrılma talebiyle yaptığı başvurunun, 4/C kapsamında sözleşmeli olarak çalışan personele ilişkin mevzuatta doğum nedeniyle ücretsiz izin verilmesine ilişkin bir düzenleme bulunmadığından bahisle reddine ilişkin dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

Öte yandan, dava konusu işlemin niteliği ve mahiyeti ile dosyada mevcut diğer bilgi ve belgelerin yukarıda aktarılan mevzuat hükümleriyle birlikte göz önüne alınması sonucunda, dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğu saptanmasına rağmen, uygulanmasına devam edilmesinin telafisi güç veya imkansız zararların doğumuna yol açacağı, dolayısıyla 2577 sayılı Kanun'un 27/2. maddesinde öngörülen şartların birlikte gerçekleştiği sonucuna varılmıştır.

Açıklanan nedenlerle, açıkça hukuka aykırı olan ve uygulanması halinde telafisi güç zararlara sebebiyet verebilecek nitelikte bulunan dava konusu işlemin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 27. maddesi uyarınca teminat aranmaksızın yürütmesinin durdurulmasına, kararın tebliğini izleyen günden itibaren (7) yedi gün içinde Gaziantep Bölge İdare Mahkemesine itiraz yolu açık olmak üzere, 01/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Mahkeme kararının tamamını okumak için tıklayınız.