Karayollarında görev yapan V.H.K.İ'ye seyyar görev tazminatı ödenir mi?

6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 49. maddesinde, asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilere gündelik ve yol masrafının ödenmeyeceğinin ana kural olarak belirlendiği, bu kurala bir istisna getirilerek Maliye ve Gümrük Bakanlığınca görev unvanları ile iş ve çalışma özellikleri uygun görülenlere, Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak fiilen gezici görev yaptıkları günler için almakta oldukları aylık/kadro derecelerine göre müstehak oldukları yurtiçi gündeliklerinin belirli bir oranının günlük tazminat olarak verileceğinin düzenlendiği, bu istisna kapsamında yapılacak ödemelerin de Bakanlıkça vize edilen cetveller uyarınca yapılacağının kurala bağlandığı, vize edilen unvan ve pozisyonların dışında kalanlara ve vize cetvellerini aşacak şekilde tazminat ödenmesinin istisnayı ana kural haline getireceği, buna göre; seyyar görev tazminatı ödenmesi uygun görülen unvanlar arasında veri hazırlama kontrol işletmeni ünvanına yer verilmemesi sebebiyle, davacıya seyyar görev tazminatı ödenmemesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı hakkında.

Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2018/6528 E. , 2021/6653 K.
"İçtihat Metni"

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/6528
Karar No : 2021/6653


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Karayolları 2. Bölge Müdürlüğü ...Bakım ve İşletme Şefliğinde veri hazırlama ve kontrol işletmeni olarak görev yapan davacı tarafından, 2014 yılı Ocak ayı itibarıyla ödenmeyen seyyar görev tazminatının tarafına ödenmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 17/04/2015 tarihli işlemin iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesince; 6245 sayılı Harcırah Kanunu'nun 49. maddesinde, asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilere gündelik ve yol masrafının ödenmeyeceğinin ana kural olarak belirlendiği, bu kurala bir istisna getirilerek Maliye ve Gümrük Bakanlığınca görev unvanları ile iş ve çalışma özellikleri uygun görülenlere, Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak fiilen gezici görev yaptıkları günler için almakta oldukları aylık/kadro derecelerine göre müstehak oldukları yurtiçi gündeliklerinin belirli bir oranının günlük tazminat olarak verileceğinin düzenlendiği, bu istisna kapsamında yapılacak ödemelerin de Bakanlıkça vize edilen cetveller uyarınca yapılacağının kurala bağlandığı, vize edilen unvan ve pozisyonların dışında kalanlara ve vize cetvellerini aşacak şekilde tazminat ödenmesinin istisnayı ana kural haline getireceği, buna göre; seyyar görev tazminatı ödenmesi uygun görülen unvanlar arasında veri hazırlama kontrol işletmeni ünvanına yer verilmemesi sebebiyle, davacıya seyyar görev tazminatı ödenmemesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Gişe memuru olarak görev yaptığı dönemde ödenen seyyar görev tazminatının, veri hazırlama kontrol işletmeni kadrosuna atanması üzerine ödenmemesinin 6245 sayılı Kanun'un 49. maddesine ve iyi niyet kuralına aykırı olduğu, davalı idarenin tasarrufu sonucu anılan kadroya atandığı, bu durumun aleyhine sonuç doğurmasının hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Seyyar görev tazminatı ödenmesinin istisna bir durum olduğu, veri hazırlama kontrol işletmenliğinin 6245 sayılı Kanun'un 49. maddesi gereğince vize edilen cetvellerde yer verilen bir kadro olmadığı, 02/01/2014 tarihinden itibaren gişelerin otomasyona geçmesi sonucu gişe memurlarının farklı kadrolara atanmasının bir zorunluluk olduğu ve bu durumda idarenin takdir yetkisinin bulunmadığı, dava konusu işlemin mevzuata uygun olarak tesis edildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5.2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/12/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.